De schildklier- en slaapstoornissen

Een overactieve of traag werkende schildklier komt vaak voor en kan verschillende slaapstoornissen veroorzaken. Hier leggen we uit hoe de schildklier werkt en waarom dit de slaap beïnvloedt.

Inhoudsopgave

1. De schildklier en zijn functie
2. Schildklierdisfunctie (hyperthyreoïdie/hypothyreoïdie)
3. Interactie tussen slaap en schildklier
4. Slaapstoornissen als gevolg van schildklieraandoeningen
5. Conclusie

1. De schildklier en zijn functie

De schildklier is een klein maar ongelooflijk belangrijk orgaan aan de voorkant van de hals, dicht bij het strottenhoofd en de luchtpijp. Het produceert essentiële neurotransmitters die cruciaal zijn voor bijna alle lichaamsfuncties. De bekendste schildklierhormonen zijn trijodothyronine (T3) en thyroxine (T4). Ze worden gevormd uit het element jodium en andere stoffen. De productie van deze hormonen wordt door de hersenen aangestuurd via de neurotransmitter TSH die daar vrijkomt. Jodium is een essentieel sporenelement dat het lichaam niet zelf kan aanmaken. Voldoende inname via de dagelijkse voeding is daarom essentieel.

Schildklierhormonen zijn een belangrijk onderdeel van de hormoonbalans en beïnvloeden veel lichaamsprocessen, zoals de hartactiviteit en de bloeddruk. Ze activeren verschillende stofwisselingsprocessen en beïnvloeden de nier- en darmfunctie. Ze zijn ook belangrijk voor de groei van het lichaam en de organen en een gezonde hersenfunctie. De kleine schildklier draagt ​​daarom een ​​belangrijke verantwoordelijkheid voor het in stand houden van vitale processen.

2. Schildklierdisfunctie

Er zijn twee soorten schildklieraandoeningen: hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie. Als er te weinig of te veel schildklierhormonen worden aangemaakt, raakt het hele hormonale systeem uit balans. Dit leidt tot beperkingen in tal van lichaamsfuncties en aanzienlijke gezondheidsschade. Tegenwoordig is schildklieraandoening meestal te behandelen. medicinaal goed behandeld worden.

↓ Onderfunctie (hypothyreoïdie)

Bij hypothyreoïdie produceert de schildklier minder hormonen dan nodig is. Dit vertraagt ​​de stofwisseling en veel belangrijke lichaamsfuncties. De fysieke en mentale prestaties nemen af ​​en de getroffenen lijden vaak aan lusteloosheid. depressieve stemmingen, verlies van eetlust en een verminderd immuunsysteem.

Hypothyreoïdie kan het gevolg zijn van een aanhoudend jodiumtekort, een anatomische afwijking van de schildklier of een ontsteking van het schildklierweefsel als gevolg van de auto-immuunziekte Hashimoto thyreoïditis. Hypothyreoïdie wordt vaak behandeld met aanvullende inname van de tekorten aan hormonen.

↑ Overactiviteit (hyperthyreoïdie)

Bij hyperthyreoïdie produceert de schildklier te veel hormonen. De overmaat aan T3 en T4 versnelt de stofwisseling tot een abnormaal niveau. Dit leidt vaak tot gewichtsverlies, hartritmestoornissen, innerlijke onrust, nervositeit en concentratieproblemen.

Hyperthyreoïdie is vaak het gevolg van de auto-immuunziekte van Graves of van een aandoening die autonomie wordt genoemd, waarbij de schildklier niet langer door de hersenen wordt aangestuurd, maar in plaats daarvan gedeeltelijk zelfstandig de hormoonproductie initieert. Om hormoonoverschot te voorkomen, zijn er verschillende methoden die de overproductie van het orgaan helpen remmen.

3.Slaapstoornissen als gevolg van schildklieraandoeningen

De schildklier heeft een grote invloed op gezondheid en slaap. Slaapstoornissen kunnen directe organische of psychologische oorzaken hebben. Beide factoren kunnen worden beïnvloed door een schildklierfunctiestoornis en bijdragen aan het ontstaan ​​van inslaapproblemen en doorslaapproblemen, of aan secundaire aandoeningen zoals slaapapneu.

Slaapstoornissen als gevolg van hypothyreoïdie

Slapeloosheid: De vertraagde stofwisseling leidt tot verhoogde vermoeidheid, gebrek aan energie en een gebrek aan motivatie. Dit verhoogt de subjectieve slaapbehoefte bij de getroffenen, omdat er onvoldoende energie beschikbaar is. Symptomen zoals depressieve stemmingen, verlies van eetlust en een koud gevoel verstoren de natuurlijke slaappatronen. Ze verhinderen dat het lichaam goed uitrust en in slaap valt, ondanks aanhoudende vermoeidheid. Ondanks verhoogde vermoeidheid ervaren veel getroffenen moeite met inslapen, een slechtere slaapkwaliteit en een algehele kortere slaapduur.

Slaapapneu: Een tekort aan belangrijke schildklierhormonen kan leiden tot een lagere ademhalingsfrequentie en een tragere zuurstofcirculatie in het lichaam. Dit belemmert een gezonde ademhaling en verhoogt het risico op zuurstoftekort en slaapapneu tijdens de slaap.

Slaapstoornissen bij hyperthyreoïdie

Slapeloosheid: Verschillende studies tonen aan dat verhoogde schildklierhormoonspiegels aantoonbaar verband houden met de ernst van slaapstoornissen. Verhoogde activiteit en een versnelde stofwisseling zijn typische symptomen van hyperthyreoïdie, waardoor het moeilijk is om 's nachts in slaap te vallen. Nervositeit, angststoornissen of depressieve stemmingen hebben ook een negatieve invloed op het slaappatroon, en een actief spijsverteringsstelsel kan het inslapen en doorslapen eveneens verstoren.

Slaapapneu: Bij hyperthyreoïdie is de ademhalingsfrequentie meestal verhoogd, maar de daarmee gepaard gaande vergroting van het schildklierorgaan (ook wel struma genoemd) kan leiden tot een vernauwing van de luchtwegen.

4. Preventie van schildklierproblemen

Wanneer de schildklier de hormoonbalans verstoort, heeft dat ook gevolgen voor de slaap. Schildklierdisfunctie is echter niet altijd gemakkelijk te detecteren. Daarom kunnen mensen met aanhoudende slaapproblemen ook hun schildklierfunctie laten onderzoeken.

Omdat schildklierhormonen betrokken zijn bij zoveel vitale lichaamsfuncties, is het sowieso belangrijk om ze regelmatig te controleren. Met een evenwichtige voeding consumeren we doorgaans voldoende jodium om een ​​gezonde schildklier te ondersteunen. De schildklierfunctie kan echter met de leeftijd veranderen, dus regelmatige controles bij uw huisarts of endocrinoloog zijn sterk aan te raden.

5. Conclusie

• De schildklier is een belangrijk orgaan dat via de schildklierhormonen T3 en T4 betrokken is bij talloze lichaamsfuncties en stofwisselingsprocessen.

• Als de schildklier te langzaam werkt, vertraagt ​​de stofwisseling en nemen de prestaties af.

• Bij hyperthyreoïdie versnelt de stofwisseling en kunnen er rusteloosheid, nervositeit of hartritmestoornissen ontstaan.

• Een verstoorde schildklierfunctie kan slaapstoornissen zoals slapeloosheid en slaapapneu bevorderen.

Hartelijke groeten en tot snel!