Slaapwandelen - De mythe van slaapwandelen

Slaapwandelen is een van de parasomnische slaapstoornissen en beschrijft een onbewuste staat van waakzaamheid tijdens de slaap. Ontdek hier wat er achter de mythe van het slaapwandelen schuilgaat en hoe het gebeurt dat we zonder bewustzijn en geheugen uit de slaap ontwaken en door de nacht lopen.

Inhoudsopgave

1. Wat betekent slaapwandelen?
2. Dit is wat er gebeurt als je slaapwandelt
3. Oorzaken en triggers van slaapwandelen
4. Is slaapwandelen schadelijk?
5. Vermijd slaapwandelen
6. Conclusie

1. Wat betekent slaapwandelen?

Slaapwandelen, in de wetenschap ook wel "slaapwandelen" genoemd, is een slaap- of waakstoornis, een van de zogenaamde parasomnieën (slaaponderbrekingen). De mythe komt vaker voor bij kinderen, maar tot 7% ​​van de volwassenen loopt volgens artsen ook wel eens in hun slaap rond. De buitengewone toestand waarin we opstaan ​​zonder echt wakker te worden, door het appartement dwalen en de volgende dag geen herinnering hebben aan de nachtelijke excursie, duurt in de meeste gevallen slechts enkele seconden tot minuten en vindt meestal voornamelijk in de slaapkamer plaats. Waarom we 's nachts ronddwalen kan verschillende redenen hebben en kan, afhankelijk van de ernst, ook ernstige gevaren met zich meebrengen.

2. Dit is wat er gebeurt als je slaapwandelt

Slaapwandelen wekt en activeert sommige delen van de hersenen terwijl een ander deel in slaap blijft. De getroffenen worden zo in een toestand tussen wakker en slapen geplaatst en zouden "onvolledig wakker" zijn. Verschillende studies uit slaaponderzoek laten zien dat tijdens slaapwandelen de hersengebieden die onze beweging en motoriek aansturen net zo actief zijn als wanneer we wakker zijn, terwijl andere belangrijke gebieden, zoals de hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor geheugenvorming en interactie met de omgeving, dat wel zijn. geen activiteit die typisch is voor slaap.

Ons brein blijft slapen, daarom zijn we in een trance terwijl we rondlopen en hebben we weinig of geen belangrijke zenuw- en hersenfuncties zoals oriëntatie, pijnperceptie en ons algemene vermogen tot interactie en reactie. Zo komt het voor dat slaapwandelaars opstaan, rondlopen of zelfs een maaltijd eten, maar niet reageren en geen herinnering hebben aan de waakfase van de volgende dag.

3. Oorzaken en triggers van slaapwandelen

De oorzaken van het ongebruikelijke fenomeen zijn nog niet volledig bekend. Slaapwandelen komt uitsluitend voor in de diepe slaapfasen of in de overgang van diepe slaap naar wakker worden. Het heeft dus niets met dromen te maken, ook al wordt het vaak verondersteld, en het kan niet plaatsvinden in een droomslaapfase (REM-slaap), omdat hier de zogenaamde slaapverlamming ons meestal beschermt tegen ongecontroleerde bewegingen.

Wetenschappers vermoeden dat diepe slaap bij slaapwandelaars over het algemeen meer vatbaar is voor verstoring en minder stabiel is. Tijdens de slaap reageren ze gevoeliger op prikkels van buitenaf (geluiden, licht of aanraking) of lichaamseigen prikkels (drang om te plassen, stress, pijn), die vervolgens een onvolledig ontwaken veroorzaken. En de mate van volwassenheid van het centrale zenuwstelsel zou ook een cruciale rol kunnen spelen in de stimulusrespons tijdens de slaap en beïnvloeden of iemand slaapwandelt of niet. Dit zou ook verklaren waarom kinderen vaker worden getroffen dan volwassenen. Op de jonge leeftijd van 4 tot 8 jaar zijn de hersenen nog volop in ontwikkeling en is het centrale zenuwstelsel nog niet volgroeid.

Trouwens: Volgens onderzoekers is er een risico van 60% voor de kinderen van slaapwandelaars om zelf slaapwandelaars te worden, aangezien een neiging tot slaapwandelen ook genetisch kan zijn en verband houdt met de erfelijke rijping van de centraal zenuwstelsel.

Een overzicht van andere mogelijke triggers voor slaapwandelen:

4. Is slaapwandelen schadelijk?

Meestal kunnen de getroffenen zich de nachtelijke excursies de volgende ochtend niet herinneren en komen ze er pas achter dat ze aan het slaapwandelen zijn als er een andere persoon aanwezig is. In wezen is slaapwandelen een vrij ongevaarlijke slaapstoornis, die in ieder geval vrij zeldzaam is, vooral bij volwassenen. Desalniettemin brengt de "halfwakkere" toestand ook gevaren met zich mee door de ongecontroleerde activiteit, bijvoorbeeld wanneer slaapwandelaars onbewust het huis verlaten of met gevaarlijke voorwerpen zoals scharen, messen, enz. hendel. Op deze momenten zijn de getroffenen niet volledig bij bewustzijn, kunnen ze geen risico's inschatten of adequaat reageren op gevaren. Als u of een gezinslid af en toe last heeft van slaapwandelen, is het daarom aan te raden om het slaapgedeelte af te sluiten en bijvoorbeeld 's nachts deuren en ramen te sluiten of mogelijk gevaarlijke voorwerpen uit de slaapkamer te halen

5. Hoe kan ik slaapwandelen voorkomen?

Ziekte, stress of een gebrek aan ontspanning kunnen het zenuwstelsel belasten en de gevoeligheid voor prikkels tijdens de slaap verhogen. Een rustige en ongestoorde slaap is daarom een ​​goede voorwaarde om niet te schrikken of wakker te worden uit een diepe slaap en om slaapwandelen überhaupt niet mogelijk te maken. Tenzij er een ernstige medische aandoening is achter de neiging tot slaapwandelen, kan het helpen om specifiek te vertragen voor het slapen gaan en zowel fysieke als mentale ontspanning te ondersteunen om de slaap in het algemeen te bevorderen en nachtelijk ontwaken te voorkomen.

Hier vind je onze ontspanningstips en in dit artikel ontdek je welke kalmerende en natuurlijke extracten je kunnen helpen ontspannen voor het slapen gaan.

Pas op! Je hebt vast wel eens gehoord dat slaapwandelaars niet gewekt mogen worden - en terecht! Het plotseling ontwaken uit een diepe slaap kan niet alleen buitengewoon verrassend zijn, het kan ook een verwarrend effect hebben op de betrokkene of zelfs leiden tot paniekerig, agressief of onvoorspelbaar gedrag. Het is beter om slaapwandelaars voorzichtig terug naar het bed te leiden, waar ze meestal snel kunnen kalmeren en verder kunnen slapen.

6. Conclusie

• Slaapwandelen beschrijft de onbewuste gemengde toestand van wakker zijn en slapen, waarin het lichaam actief is maar de geest blijft slapen.

• Slaapwandelaars ontwaken onvolledig uit diepe slaap en hebben meestal geen herinnering dat ze wakker waren.

• Mogelijke oorzaken van slaapwandelen zijn een lage mate van volwassenheid van het zenuwstelsel en een lage gevoeligheid voor prikkels tijdens diepe slaap, bijvoorbeeld door stress, psychische stress of ziekte.

• Slaapwandelen is in principe niet schadelijk, maar kan wel tot gevaarlijke en risicovolle situaties leiden.

Gegroet en tot ziens!