Slaapwandelen – De mythe van slaapwandelen

Slaapwandelen is een parasomnische slaapstoornis en verwijst naar een onbewuste staat van waakzaamheid tijdens de slaap. Ontdek hier wat er achter de mythe van slaapwandelen zit en hoe het gebeurt dat we uit de slaap ontwaken en door de nacht lopen zonder bewustzijn of geheugen.

Inhoudsopgave

1. Wat betekent slaapwandelen?
2. Dit is wat er gebeurt als je slaapwandelt
3. Oorzaken en triggers van slaapwandelen
4. Is slaapwandelen schadelijk?
5. Vermijd slaapwandelen
6. Conclusie

1. Wat betekent slaapwandelen?

Slaapwandelen, in de wetenschap ook bekend als 'somnambulisme', is een slaapstoornis. Ontwaakstoornis, een van de zogenaamde parasomnieën (slaaponderbrekingen). De mythe komt vaker voor bij kinderen, maar volgens artsen loopt tot 7% ​​van de volwassenen ook wel eens rond in hun slaap. De ongebruikelijke toestand waarin we opstaan ​​zonder echt uit de slaap te ontwaken, door het appartement dwalen en geen herinnering hebben aan de nachtelijke excursie de volgende dag, duurt in de meeste gevallen slechts enkele seconden tot minuten en vindt meestal voornamelijk in de slaapkamer plaats. Er zijn verschillende redenen waarom we 's nachts ronddwalen en, afhankelijk van de ernst, ook ernstige gevaren kunnen opleveren.

2. Dit is wat er gebeurt als je slaapwandelt

Tijdens slaapwandelen worden sommige delen van de hersenen uit de slaap gewekt en geactiveerd, terwijl een ander deel in slaap blijft. De getroffenen worden in een toestand tussen waakzaamheid en slaap gebracht en zouden “onvolledig wakker zijn geworden”. Uit verschillende slaaponderzoeken blijkt dat tijdens het slaapwandelen de hersengebieden die onze bewegingen en motoriek controleren net zo actief zijn als wanneer we wakker zijn, terwijl andere belangrijke gebieden, zoals de hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor geheugenvorming en interactie met de hersenen, net zo actief zijn als wanneer we wakker zijn. omgeving, worden niet beïnvloed door activiteiten die typisch zijn voor de slaap.

Onze hersenen blijven slapen, daarom zijn we als in trance terwijl we rondlopen en hebben we weinig of geen belangrijke zenuw- en hersenfuncties zoals oriëntatie, pijnperceptie en ons algemene vermogen om te communiceren en te reageren. Dit betekent dat slaapwandelaars opstaan, rondlopen of zelfs een maaltijd eten, maar niet reageren en geen herinnering hebben aan de waakfase van de volgende dag.

3. Oorzaken en triggers van slaapwandelen

De oorzaken van het ongewone fenomeen zijn nog niet volledig bekend. Slaapwandelen komt alleen voor in de diepe slaapfasen of tijdens de overgang van diepe slaap naar ontwaken. Ook al wordt het vaak aangenomen, het heeft niets met dromen te maken en kan zelfs niet plaatsvinden in een droomslaapfase (REM-slaap), omdat hier de zogenaamde slaapverlamming ons meestal beschermt tegen ongecontroleerde bewegingen .

Wetenschappers vermoeden dat de diepe slaap bij slaapwandelaars over het algemeen gevoeliger is voor verstoring en minder stabiel is. Tijdens de slaap reageert u gevoeliger op prikkels van buitenaf (geluiden, licht of aanraking) of zelfs op de lichaamseigen prikkels (plassen, stress, pijn), die vervolgens een onvolledig ontwaken veroorzaken. En het niveau van volwassenheid van het centrale zenuwstelsel zou ook een cruciale rol kunnen spelen in de reactie op prikkels tijdens de slaap en van invloed kunnen zijn op de vraag of iemand slaapwandelt of niet. Dit zou ook verklaren waarom kinderen vaker getroffen worden dan volwassenen. Op de jonge leeftijd van 4 tot 8 jaar zijn de hersenen nog in ontwikkeling en is het centrale zenuwstelsel nog niet volwassen.

Overigens: Volgens onderzoekers bestaat er een risico van 60% voor de kinderen van slaapwandelaars om zelf slaapwandelaars te worden, aangezien de neiging tot slaapwandelen ook genetisch bepaald kan zijn en verband houdt met de erfelijke rijpingsontwikkeling van het centrale zenuwstelsel.

Overzicht van andere mogelijke triggers voor slaapwandelen:

4. Is slaapwandelen schadelijk?

In de meeste gevallen kunnen de getroffenen zich de volgende ochtend de nachtelijke excursies niet herinneren en komen ze er pas achter dat ze aan het slaapwandelen zijn als er iemand anders aanwezig is. Slaapwandelen is in principe een onschuldige slaapstoornis die zelden voorkomt, vooral bij volwassenen. Niettemin brengt de ‘halfwakkere’ toestand ook gevaren met zich mee als gevolg van de ongecontroleerde activiteit, bijvoorbeeld wanneer slaapwandelaars onbewust het huis verlaten of met gevaarlijke voorwerpen zoals scharen, messen, enz. hendel. Op deze momenten zijn de getroffenen niet volledig bij bewustzijn, kunnen ze de risico's niet inschatten of adequaat op gevaren reageren. Als jij of een gezinslid af en toe last heeft van slaapwandelen, is het daarom raadzaam om het slaapgedeelte af te sluiten en bijvoorbeeld 's nachts deuren en ramen op slot te doen of potentieel gevaarlijke voorwerpen uit de slaapkamer te verwijderen

5. Hoe kan ik slaapwandelen vermijden?

Ziektes, stress of een gebrek aan ontspanning kunnen het zenuwstelsel belasten en de gevoeligheid voor prikkels tijdens de slaap vergroten. Een rustige en ongestoorde slaap is daarom een ​​goede voorwaarde om te voorkomen dat u schrikt of wakker wordt uit een diepe slaap en dat slaapwandelen überhaupt onmogelijk wordt. Tenzij er een ernstige ziekte schuilt achter de neiging tot slaapwandelen, kan het nuttig zijn om specifiek tot rust te komen vóór het slapengaan en zowel fysieke als psychologische ontspanning te ondersteunen om de slaap in het algemeen te bevorderen en te voorkomen dat u 's nachts wakker wordt.

Hier vind je onze ontspanningstips en in dit artikel ontdek je welke kalmerende en natuurlijke extracten je kunnen helpen ontspannen voordat je gaat slapen.

Pas op! Je hebt waarschijnlijk al eerder gehoord dat je slaapwandelaars niet wakker moet maken - en met goede reden! Plotseling ontwaken uit een diepe slaap kan niet alleen uiterst verrassend zijn, maar kan ook een verwarrend effect hebben op de getroffen persoon of zelfs leiden tot paniekerig, agressief of onvoorspelbaar gedrag. Het is beter om slaapwandelaars voorzichtig terug naar bed te begeleiden, waar ze meestal snel kunnen kalmeren en verder kunnen slapen.

6. Conclusie

• Slaapwandelen verwijst naar de onbewuste gemengde toestand van waakzaamheid en slaap waarin het lichaam actief is, maar de geest blijft slapen.

• Slaapwandelaars worden onvolledig wakker uit een diepe slaap en kunnen zich de waakfase meestal niet herinneren.

• Mogelijke oorzaken van slaapwandelen zijn een lage mate van volwassenheid van het zenuwstelsel en een lage gevoeligheid voor prikkels tijdens de diepe slaap, bijvoorbeeld als gevolg van stress, psychologische stress of ziekte.

• Slaapwandelen is over het algemeen niet schadelijk, maar kan tot gevaarlijke en riskante situaties leiden.

Gegroet en tot snel!